Τα κάλαντα αυτά λέγονται το Σάββατο του Λαζάρου και μας προετοιμάζουν για τον ερχομό της Μ. Εβδομάδας.
Ο Λάζαρος ο πεθαμένος και με το κερί ζωσμένος, - σήκω πάνω Λάζαρε μου φίλε μου και αγαπημένε, -πες μου Λάζαρε τι είδες εκεί στον Άδη(ο) που πήγες, - είδα φόβους, είδα τρόμους, είδα βάσανα και φόβους, - δώσε μου λίγο νεράκι να ξεπλύνω το χειλάκι, δώσε μου λόγο νεράκι να ξεπλύνω το φαρμάκι.
Και του χρόνου!
Υ.Γ: τα κάλαντα λέγονται από δυο άτομα, από τα οποία το ένα ξαπλώνει στο πάτωμα του κάθε σπιτιού παριστάνοντας τον Λάζαρο, στη συνέχεια ξεκινάει αυτός ο μικρός διάλογος μεταξύ τον δυο ατόμων.
